16 Ağustos 2011 Salı

17.08.99 - ∞

17 Ağustos 99 Marmara Depremi'nin 12. anma yılının yaklaştığı bugünlerde sadece ağustos ayında hatırlanan Depremzedelerden biri de Ömür Kınay. Kınay tüm ısrarlarımıza rağmen röportaj teklifimizi geri çevirdi, sebebini de şu şekilde ifade etti...


''Sadece ağustos ayında hatırlanıp, röportaj yapılan bir kaç kişiden biriyim oysaki hatırlanması gereken binler ve çözümsüzlükler''

Sözde yapılandırılan yollar, kaldırımlar, merdivenler;
Rampaların uzaya mekik gönderebilecek kapasitedeki yapısı...

Engelli wc'lerinde sadece ''engelli pictogramının'' uygun bulunduğu...Engelli wc'ye girişte üç kollu turnike sisteminden geçmek zorunda bırakılan ben...

Onbir yıldır sonuçlanmayan Deprem davam...
Sorumlu Müteahhitlerin yakalanamaması, yakalananların da serbet bırakılması...

Yıkılan evimize karşılık tahsis edilen Deprem Konutları'nın girişinde merdiven olduğundan, orada yaşayamayan ben...

Özel İletişim Vergisi, Gelir Vergisi, Emlak Vergisi, Deprem Vergisi vb. ödeyen ben...

Toplu Taşıma araçlarını ''halkımızın hoşgörüsünden dolayı'' kullanamayan ben...
Sirkeci'den vapura binip, ''Üsküdar'a giderikennnn'' şarkısını söyleyemeyen ben...


Havaalanları'nda x-ray güvenlik cihazı yanında ''yürüyebilir misiniz?'' sorusuna, tekerlekli sandalyemi işaret etmek zorunda bırakılan ben...


Şimdi siz benden röportaj talebinde bulunuyorsunuz; Engellilerin sorunlarına çözüm bulunma çalışmalarının 12.yılını kutluyor olsaydık seve seve.


http://omurswalkabout.tumblr.com/

5 yorum:

  1. Seni ilk o gazete haberinde gördüm..yıllar sonra empati videonun peşi sıra sana ulaştım haftalar sonra fark ettim engelli ve depremin kzı olduğunu..gıyabında çilli begonyamsın ve hepimizden daha engelsizsin..

    YanıtlaSil
  2. çok haklısın
    bu eklediğin resmin de o günden beri gözümün önünden hiç gitmedi

    YanıtlaSil
  3. bu memlekette allah herkezin yardımcısı olsun!!!

    YanıtlaSil
  4. Yazdıklarımı okuyup, paylaşıp bir de yorum yazarak beni motive ediyorsunuz, sevgiler...

    YanıtlaSil
  5. Ömürcüm, hayatta tanıdığım en cesur ve
    Zeycan'nın da dediği gibi en engelsiz canım kardeşim! İyiki o hafızalarımızdan silinmeyen
    fotografının yanısıra bu muhteşem fotografını
    görebiliyor ve yazını okuyabiliyoruz. Şafak Pavey de bu konuda umuyorum ses ve aksiyon getirecek birşeyler yapabilir....Sağlıkla ve sevgiyle kal :)

    YanıtlaSil